Iepke

Soms maak je een dier mee, wat je meteen een gevoel geeft, om dit gevoel toch beter onder woorden te brengen, maak je bepaalde keuzes en hoppa, het gevoel klopte.
Zo kwam Iepke op mijn pad, niet zoekende naar een ander paard, raakte dit dier mij. Ik sloot haar al snel in mijn hart en ze is met ons mee op pad geweest, buitenritjes, alleen en met een ander paard of paarden, naar evenementen, andere mensen kennis laten maken met het ras en haar gangen en inmiddels is ze het lespaard voor mijn man, die echt totaal niet kon rijden maar zich inmiddels aardig weet te redden in het zadel.
Met de komst van 2 veulens volgend jaar, hebben we besloten om haar toch maar beschikbaar te stellen voor verkoop, dit dier verdient een plekje bij iemand die haar harder " nodig" heeft dan wij. Ondanks dat we enorm van haar genieten, hebben we nog meer paarden om van te genieten en dit meisje durven we dan ook zonder problemen los te laten, omdat het echt goed voelt, ze is het type wat niet snel " in zeven sloten tegelijk" loopt.
Iepke heeft laten zien hoe betrouwbaar ze is, ook als ze een keertje ergens van onder de indruk is, schrikt ze heel beheerst en laat ze zich prima controleren.
In de groep stelde ze zich direct bescheiden op. Mooi om te zien hoe ze zich in korte tijd wist aan te passen om nu inmiddels er helemaal bij te horen.
Iepke kende nog niet veel, op haar 5e is ze zadelmak gemaakt en dit jaar weer rustig af en toe opgepakt, ik ben begonnen met haar te trainen en ze pakt het erg goed op, ze doet erg haar best en het is echt heerlijk om met deze dame te werken.
Ik hoop dat dit meisje een plekje vind waar ze iemand heel gelukkig gaat maken en andersom! Daar heb ik alle vertrouwen in, ze is zo lief zacht en stabiel, daar gaat iemand heel blij van worden.
Tot die tijd mogen wij van dit meisje genieten, wat totaal geen straf is en kijken we alweer uit naar het voorjaar en de veulens, ondanks dat de winter voor de deur staat met al zijn charmes.

waar blijft de tijd.

Als kind hoorde ik zulke uitspraken nog wel eens, dacht dat vooral oude mensen dat zeiden, ehm, inmiddels een herkenbare gedachte.

Zo liep ik zo ongeveer spontaan op een juli dag 5 jaar geleden, tegen een erg leuk veulen aan, op een, kan ik wel zeggen, bijzondere dag.

Dat jaar was mijn eerste jaar bij hulphond nederland, ik werkte er bijna een jaar, we zaten nog in het "oude pand" aan de kloosterstraat. In de ochtend was het gebruikelijk om de hondjes in de bussen te zetten en naar het bos te gaan, alles ging zoals vanouds tot ik een raar geluid hoorde in een bus, ik ben gaan kijken, zag een hond die letterlijk was omgevallen, verdere details ga ik hier niet neerzetten, maar we hebben direct actie ondernomen en helaas was die dag, deze hond, overleden.
Een zware enorm zure dag.

Aan het eind van die dag ging ik kennis maken met, voor mij, hele bijzondere paardjes. Nadat ik de veulens mocht bewonderen zijn we een ritje gaan maken.
Deze dag heeft er oa voor gezorgd dat we nu een kleinschalige haras hebben waar we dagelijks met veel plezier onze vrije tijd doorbrengen.

Wat me weer brengt bij 1 van mijn 1e zinnen, 1 van de veulens die ik heb gezien die dag, was Jhumpa, toen amper 4 weken oud. Na weken van twijfel en goed nadenken, hadden we besloten dat deze jonge dame bij ons mocht komen wonen.

 in die 5 jaar is er veel gebeurd, veel gezien, veel geleerd en nog lang niet uitgeleerd.

Nu 5 jaar later is ze dragend van een bijzondere hengst. En kan ik heerlijke buitenritten maken met haar en is onze eerste les in de bak, een feit, deze was afgelopen zaterdag. Tijdens buitenritten rijd ik Jhumpa hoofdzakelijk in picada en soms media, in de bak rijd ik haar voornamelijk in draf, helemaal leuk :-D .
Ze is meer dan ik had durven dromen, zo veelzijdig, we gaan vast nog heel veel van elkaar leren.

 Inmiddels hebben we nu zelf zo'n 5 eigen Mangalarga marchadores en komen er geregeld mensen bij ons rijden om mee te kunnen genieten van de fijne gangen en het heerlijke karakter van onze paardjes.

Elk jaar komt er weer wat nieuws bij, inmiddels hebben we er een schuilstal bij en meer loopruimte en tevens de gelegenheid om voor een periode, een paard tijdelijk op te vangen of apart te zetten.

De paarden staan dag en nacht buiten, hebben een stuk bos waar ze in en uit kunnen lopen en waar ze op diverse plaatsen dmv zogenaamde slowfeeders, hun hooi krijgen.

We streven na een zo'n natuurlijk mogelijke manier van paarden houden, zodat de paarden veel beweging krijgen en alles in hun eigen tempo kunnen doen. We houden de paarden in de groep en daar waar nodig, voeren we dieren individueel bij, om ze vervolgens weer in de groep te zetten.

Leuke ervaringen

Zo zit je midden in het avontuur, van, wow er komt een heuze dekhengst onze kant op. vervolgens is hij er en is alles goed gegaan, zalige ritjes. Met de dekkingen uit de hand, hadden we snel onze draai gevonden, oa met dank aan lieve vriendin en collega, Birgit!
Afijn, hij hoorde er in korte tijd, al helemaal bij, het was soms wel ff meer nadenken dan anders, maar het zat al snel in ons systeem. Als Srilanka op de wei stond, was het pad naar het bos dicht. Srilanka stond wel vlakbij onze paarden, maar neuscontact hebben we voorkomen.
Afijn, al snel handigheid er in en ondanks dat ik hard mijn best deed, om hem als tijdelijk paardje te zien en vooral geen band te krijgen, was de band na enkele weken dan toch een feit. Wat een heerlijk dier. We vertrouwen mekaar erg snel en verstonden mekaar goed.
Pijnlijk was dan toch het moment dat ik hem wegbracht. De afspraak was dat ik hem 29 juni terug zou brengen naar Aken, voor het grote evenement CHIO, waar dit jaar ook de Sela de ouro werd gehouden en de MM bij de grote opening mee mocht rijden.

De afspraak was dat als er nog merries niet dragend zouden zijn, hij terug mocht komen.
Dus toen alle 4 de gedekte merries, dragend bleken, was dit even een dubbel gevoel.
Nu bijna 2 weken verder, is het ergens ook wel weer fijn, de vertrouwde paarden hier, niet meer zo goed hoeven nadenken wie wat waar staat.
Maar het is ons ontzettend meegevallen en hebben erg genoten van deze blonde kanjer.
2 van onze merries zijn nu dragend van hem en 2 merries van: http://www.barlavento.nu./

Wat brengt me bij de 2e erg leuke ervaring.

Afgelopen oktober zijn mijn man en ik samen met een bevriend stel naar brazilie geweest.
enorm leuke ervaring, daar is mij gevraagd of ik hun jonge merrie dit voorjaar wilde inrijden.
hmm, iets wat ik eigenlijk niet meer doe, door ervaringen in het verleden, maarrrrrrr, niets zo veranderlijk als de mens.
Dus een paar maanden terug, is Kalia hier gekomen,wat een fijne ervaring. Kalia deed het erg goed. Het was leuk om met haar te werken, ze is erg veelzijdig en pakte de picada snel op.
Inmiddels is zij weer naar huis en kan Yvonne lekker van haar genieten en samen verder doorgroeien.

Dus, van iemand die geen hengsten op dr erf ambieert en ooit gezworen had, geen paarden meer in te rijden.....nu 1 2 maanden tijd, beide weer gedaan en het was een heerlijke ervaring!!

Eper paarden 4daagse

Kunst is meegeweest met een stuk van de paarden 4daagse!

Srilanka (2)

Srilanka ,voelt zich echt al helemaal thuis !

Srilanka

Srilanka, Mangalarga Marchador hengst, staat hier de komende maanden ter dekking.

winterse update

Diaz groet!! Hij genoot,net als de andere hondjes, van de sneeuw.
Ook Coração heeft plezier, en wat is het ventje braaf! Hij is nog beschikbaar voor een goede baas!(de fotos worden groot bij aanklikken)
En ook Jhumpa wordt volwassen. Af en toe rijden we haar een kort stukje ,en dan laat ze al leuk het begin van een picada zien!Trots op mijn meisje!